BÖLÜM 18

1. Ey İsrail çocukları, İbrahim so­yunun torunları, bu yasayı ye­rine getirin ve her yönden dindarlığı uygulayın.
2. Dinsel aklın bütün duy­gulara egemen olduğunu, yalnızca iç­sel acılara değil dışsal acılara da ege­men olduğunu bilin.
3. Bu nedenle din uğruna acı çek­mekle bedenlerini teslim edenlere yal­nız ölümlü insanlar hayran kalmadı, ayrıca Tanrı'nın mirasından pay al­maya da layık sayıldılar.
4. Onlar ara­cılığıyla ulus esenliğe kavuştu. Yasa­yı yerine getirmek konusunda yurtta uyanış başlatarak düşmanı yıkıma uğ­rattılar.
5. Zalim hükümdar Antiyokus hem dünyada cezalandırıldı, hem de ölümünden sonra sıkıntı çekiyor. İsra­illiler'i hiçbir biçimde putperestliğe ve atalarının geleneklerini bırakmaya zorlayamadığı için Yeruşalim'den ayrılıp Persler'e saldırdı.
6. Yedi oğlu olan anne bu ilkeleri de çocuklarına açıkladı:
7. "Ben bakirey­dim ve babamın evinden çıkmadım; kadının yaratıldığı kaburgayı korudum.
8. Kimse beni çöl ovasında baştan çı­karmadı; o yok edici, hileci yılan da bakireliğimin paklığını lekelemedi.
9. Olgunluk dönemimde kocamla kal­dım; bu oğullar büyüdüklerinde onla­rın babası öldü. O mutlu bir adamdı, yaşamını iyi çocuklarıyla geçirdi ve yas tutmanın kederini yaşamadı.
10. Si­zinle hâlâ birlikteyken, size yasayı ve peygamberleri öğretti.
11. Size Kayin ta­rafından öldürülen Habil'e, yakılma kurbanı olarak sunulan İshak'a ve hap­se giren Yusuf a ilişkin yazıları okudu.
12. Size Pinehas'ın gayretini, Hananya, Azarya ve Mişael'in ateşe girdiği­ni anlattı.
13. Aslanların inine giren Daniel'i övüp onu kutsadı.
14. Size Yeşayanın 'Ateşin içinde yürürken yanmaya­caksın' diyen yazısını anımsattı.
15. 'Doğ­runun dertleri çoktur' diyen Mezmurlar'ı yazan Davut'un ezgilerini söyle­di.
16. 'Bilgelik yaşam ağacıdır ona sarı­lanlara' diye yazılmış olan Süleyman'ın özdeyişini yineledi.
17. Hezekiel'in 'Bu kuru kemikler canlanabilir mi?' so­rusunu doğruladı.
18-19. Musa'nın, 'Öl­düren de yaşatan da benim; senin öm­rün ve günlerinin sayısı bu kadar' diye yazılı olan ezgisini öğretmeyi unutmadı.
20. Grekler'in o acı ve zalim hü­kümdarının ateşini ateşle söndürdüğü gün hem acıydı, hem de acı değildi. Merhametsiz kazanlarında, kızgın öf­kesiyle İbrahim kızının yedi oğlu man­cınığa götürülüp başka işkenceler için geri getirildi.
21. Gözbebeklerinin içini oydu, dillerini kesti ve çeşitli işkence­lerle onları öldürdü.
22. Bu suçlar için Tanrısal adalet o zalim hükümdarı kovaladı ve kovalamaya devam ede­cek.
23. Ama İbrahim'in oğulları, zaferli anneleriyle birlikte ataların toplulu­ğuna katıldılar ve Tanrı'dan pak ve ölümsüz canlar aldılar.
24. Tanrı'ya sonsuza dek yücelik olsun. Amin.